Ma se ghe pensu

U l'ëa partiu sensa ûn-a palanca, l'ëa zà trent'anni, forse anche ciû.
Ma se ghe pensu allua mi veddu u mâ, veddu i mæ munti e a ciassa da Nunsiâ,
U l'ëa passou du tempu, forse troppu, u figgiu u ghe disceiva: "Stemmu ben,
Ma se ghe penso allua mi veddo u mâ, veddu i mæ monti e a ciassa da Nunsiâ,
E sensa tante cöse u l'è partïu e a Zena u gh'à furmóu turna u so nïu. 

U l'aia luttou pe mette i dinæ a-a banca e poèisene ancun ûn giurnu turna in zû

e fäse a palassinn-a e o giardinettu cu-o rampicante, cu-a cantinn-a e o vin,

a branda attaccâ a-i ærboui, a ûsu lettu, pe daghe 'na schenâ séia e mattin.

Ma u figgiu ghe dixeiva: "Nu ghe pensâ a Zena cöse ti ghe vêu turnâ?!"

riveddu u Righi e me s'astrenze o chêu, veddu a lanterna, a cava, lazzû o mêu...

Riveddu a séia Zena illûminâ, veddu là a Föxe e sentu franze o mâ

e allua mi pensu ancun de riturnâ a pösâ e osse duve'òu mæ madunnâ.

duve ti vêu andâ, papá?.. pensiemmu doppu, u viäggio, u má, t'é vëgio, nu cunven!"

"Oh nu, oh nu! me sentu ancun in gamba, son stûffu e nu ne possu pròpriu ciû,

son stancu de sentî señor caramba, mi vêuggiu ritornamene ancun in zû...

Ti t'ê nasciûo e t'æ parlou spagnollu, mi son nasciûo zeneize e... nu ghe mollu!"

riveddu u Righi e me s'astrenze u chêu, veddu a lanterna, a cava e lazzû o mêu...

Riveddo a séia Zena illûminâ, veddo là a Föxe e sento franze u mâ,

allua mi pensu ancun de riturnâ a pösâ e osse dove'òu mæ madunnâ.